– Γιατί πιστεύεις στα Τέρατα Ανθρωπιάς;
– Αλλιώς η ζωή μας δεν θα είχε νόημα.
– Η δική μας; Και η δική τους;
– Δεν έχουν ζωή. Ο θάνατός τους είναι η ζωή μας.
– Γιατί δεν έχουν ζωή;
– Τους την απαγόρευσε η κοινωνία.
– Και πώς το δέχονται.
– Με αδιαφορία.
– Δεν είναι μια πληγή γι’ αυτά.
– Η πληγή δεν πληγώνεται.
– Και γιατί πρέπει να πεθάνουν;
– Για να επιστρέψουν!
– Για ποιο λόγο;
– Για να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα.
– Αφού είναι απαγορευμένα από την κοινωνία.
– Αυτή η απαγόρευση δεν μετρά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν τα κτήνη της.
– Τα κτήνη;
– Τους εγκληματίες του συστήματος.
– Ποιο σύστημα;
– Αυτό που διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
– Εννοείς γενοκτονίες;
– Μεταξύ άλλων.
– Και ποιος πιστεύει στα τέρατα ανθρωπιάς;
– Οι άνθρωποι που αναγνωρίζουν το έργο τους.
– Και οι άλλοι;
– Είναι τα άτομα της κοινωνίας.
– Γιατί τα πράγματα είναι τόσο απλά;
– Επειδή δεν είναι απλοϊκά.
– Και γιατί δεν το ακούμε;
– Δύσκολα ακούς τη σιωπή.
– Μπορεί όντως… Εσύ πώς ξέρεις τι πρέπει να ακούσεις;
– Δεν ξέρω, μαθαίνω.
– Κι εγώ θέλω να μάθω.
– Δεν είμαι Δάσκαλος.
– Γιατί χρειάζομαι;
– Αν θέλεις να συμμετάσχεις στο έργο της Ανθρωπότητας.
– Αλλιώς;
– Θα επιζήσεις και θα το ονομάζεις ζωή.
– Και η ζωή;
– Υπάρχει μόνο όταν ανήκεις στην Ανθρωπότητα.
– Αλλιώς.
– Παραμένεις στη κοινωνία σου.
– Αυτό δεν θέλω!
– Τότε ξέρεις πια τι πρέπει να κάνεις.