Αν διαβάζαμε περισσότερο ιστορία θα ξέραμε καλύτερα που βρίσκεται το συμμαχικό πλαίσιο και που το εχθρικό. Σε αυτό το πεδίο το παράδειγμα του Σκεντέρμπεη είναι χαρακτηριστικό. Ο Γκιέρκι Καστριότη (1405 – 1468), ως όμηρος των Οθωμανών, εξισλαμίστηκε σε μικρή ηλικία. Το όνομά του, του δόθηκε από τον Σουλτάνο σε αναφορά στον Μέγα Αλέξανδρο λόγω της στρατιωτικής του ικανότητας και το αξίωμα του μπέη ως τιμητική διάκριση. Όμως μετά την ήττα τους, το 1443 στη Νις της Σερβίας, ενώθηκε με τους συμπατριώτες του, έγινε χριστιανός και πήρε πίσω την οικογενειακή του περιουσία, πήρε το κάστρο της Κρούγια. Για αυτούς τους λόγους, έγινε το 1444 ο αρχηγός των αλβανών πριγκίπων και απελευθέρωσε την πατρίδα του από την τουρκική κατοχή. Στη συνέχεια, έως το 1466 απέκρουσε 13 τουρκικές εισβολές. Έτσι, έγινε ο θρύλος του αλβανικού λαού που απελευθέρωσε από τον οθωμανικό ζυγό. Μάλιστα συμμάχησε με την Βενετία και τον υποστήριξε η Νάπολη. Ο Σκεντέρμπεης αποτελεί το σύμβολο των αγώνων για την ενότητα και την ανεξαρτησία. Κι αν θέλουμε να εξετάσουμε στρατηγικά και ορθολογικά την συμβολή του ως χριστιανός στην αλβανική αντίσταση, αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι μετά τον θάνατό του έπεσε η Κρούγια στα χέρια των Τούρκων το 1478 και η Αλβανία βρέθηκε εξ ολοκλήρου υπό τον οθωμανικό ζυγό το 1506 και για τα επόμενα τετρακόσια χρόνια. Όταν πράγματι αντιληφθούμε όλοι μας ότι ο εθνικός ήρωας της Αλβανίας όχι μόνο ήταν χριστιανός αλλά και πολέμησε ενώπιον των Οθωμανών, λίγο πριν οι τελευταίοι πολιορκήσουν για πρώτη φορά τη Ρόδο, το 1480 που προστάτεψαν οι Ιωανννίτες, τότε θα συνειδητοποιήσουμε αποτελεσματικά την υψηλή ευρωπαϊκή στρατηγική. Αλλιώς θα παραμείνουμε στο τακτικό επίπεδο της αντιπαράθεσης λόγω τοπικότητας. Το βάθος του χρόνου είναι πιο ενδεικτικό στη στρατηγική από το εμβαδόν του χώρου. Αν επιπλέον προσθέσουμε τη διαχρονική ελληνική και χριστιανική παρουσία στη Βόρεια Ήπειρο τότε γίνεται κατανοητό όχι μόνο η ανάγκη της ύπαρξης μιας συμφωνίας όσον αφορά στο θέμα της ΑΟΖ αλλά και της ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που θα βοηθήσει ενεργά και πρακτικά όλους τους δικούς μας. Αλλιώς δεν θα πρέπει να μας ξαφνιάσουν οι κινήσεις της Τουρκίας που προσπαθεί να προσεγγίσει μια περιοχή που ήταν χρόνια υπό την κατοχή της. Σε κάθε περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αφήσει ένα τοποστρατηγικό κενό στην περιοχή και γι’ αυτό το λόγο άρχισε τη διαδικασία με την Σλοβενία και συνεχίζει πλέον με την Κροατία. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να παίξει και αυτή ένα δυναμικό ρόλο μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Και μια συμφωνία με την Αλβανία όσον αφορά στην ΑΟΖ θα είναι η καλύτερη κίνηση για να ενισχύσει την όλη προσπάθεια.

“