Η γενική άποψη όσον αφορά στο Κυπριακό είναι ότι άμα σβήσει εντελώς η πρώτη γενιά που έζησε τα δραματικά γεγονότα και η δεύτερη γενιά που αποτελείται από τα παιδιά της, η τρίτη γενιά που γεννήθηκε στις ελεύθερες περιοχές δίχως άμεση επαφή με τα κατεχόμενα δε θα θελήσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά της και τα δικαιώματα των προγόνων της. Αν και αυτό το επιχείρημα είναι λογικό αυτό δε σημαίνει ότι το συμπέρασμα που προωθούν μερικοί είναι αναπόφευκτο.

Ήδη η μερική ελεύθερη διακίνηση ανερεί τον οριστικό χαρακτήρα του επιχειρήματος εφόσον έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά μας να δουν με τα μάτια τους τις εικόνες των τετραδίων τους. Για αυτά ζωντάνεψαν οι εικόνες του παρελθόντος και αυτό το πράγμα τους δίνει δύναμη. Τα γεγονότα και οι επιπτώσεις τους είναι πια χειροπιαστά. Δεν είναι ανάγκη να τα πείσουμε με ιστορικές αποδείξεις, το βλέμμα τους με τη μνήμη μας αρκεί. Και όταν πάνε στα κατεχόμενα δεν ταξιδεύουν μόνο μέσα στο παρελθόν όπως μερικοί από εμας, εκείνα κοιτάζουν ήδη και το μέλλον.

Τόσα χρόνια ακούγαμε λόγους και λόγια για τους εγκλωβισμένους μας δίχως όμως να συνειδητοποιούμε ότι είναι πράγματι ανθρώπινα όντα με όλη τη σημασία της έκφρασης. Έμοιαζαν με συμβατικά σύμβολα που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί για να μοιράσουν άφθονα τηνν αίσθηση του αδύνατου και του χαμένου. Όμως οι πρόσφατες επαφές μας αυτούς τους τελευταίους μήνες ζωντάνεψαν και την έννοια των εγκλωβισμένων, δεν είναι πια ούτε αγνοούμενοι, ούτε ανώνυμοι, είναι δικοί μας. Και είναι μάλιστα περισσότερο δικοί μας από παλαιότερα διότι τώρα τους ξέρουμε. Και όταν πονούν, πονούμε και εμείς με τον ίδιο τρόπο.

Αυτά αλλά και πολλά άλλα όπως είναι τα κοιμητήρια και οι εκκλησίες μας αποδεικνύουν ότι το αρχικό επιχείρημα δεν οδηγεί αναπόφευκτα σε αυτό που νομίζουμε όλοι. Απλώς δηλώνει ότι είναι επείγον να κινηθούμε για να μην πέσουμε όντως στην παγίδα του επιχειρήματος. Με τις πρόσφατες αλλαγές μέσω της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το μέλλον είναι δικό μας. Όλα είναι δυνατά σε τέτοιες περιπτώσεις άρα εμείς έχουμε να γράψουμε το πεπρωμένο μας με μια αυτοπεποίθηση που παίρνει τις δυνάμεις της από το νέο βλέμμα των παιδιών μας. Η τρίτη γενιά δεν είναι μόνο το τέλος μιας εποχής, είναι η αναγέννηση της Κύπρου.