Αν και αρχικά το σχέδιο είχε βλέψεις υλοποίησης με την έννοια ότι οι ξένοι αξιωματούχοι προέβλεπαν τη σχετικά εύκολη εφαρμογή του, οι πρόσφατες εξελίξεις απέδειξαν ότι η κυπριακή πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Έτσι το μιντιολογικό στοιχείο έγινε όλο και πιο έντονο ώσπου να ξεπεράσει και την ίδια του την οντότητα μετά το δημοψήφισμα. Οι διάφορες εκδοχές του σχεδίου που κετέληξαν στο πέμπτο μετατράπηκαν εκ των υστέρων σε σχέδιγια άλλους λόγους. Σημασία έχει τώρα μόνο και μόνο το μιντιολογικό πεδίο εφόσον μόνο σε αυτό μπορούν να δημιουργηθούν υλοποιήσεις ικανές να τροποποιήσουν το μέλλον του νησιού αλλά όχι μόνο, διότι τώρα υπάρχει το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Οι κινήσεις των ξένων αξιωματούχων έχουν πια αναγκαστικά περισσότερο σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα τρόπο πιο άμεσο. Άλλωστε και άλλες χώρες της Ευρώπης συνειδητοποιούν τώρα ότι το κυπριακό δεν είναι παρά το πάνω μέρος ενός ασιατικού παγόβουνου. Οι κυπριακές κινήσεις έχουν νέες ερμηνείες πολύ πιο ευνοϊκές από ό,τι προέβλεπαν μερικοί αναλυτές. Ο χρόνος κυλάει πάντα με τον ίδιο τρόπο, όμως γίνεται πιο πιεστικός όταν υπάρχουν ημερομηνίες λήξης και η αλλαγή φάσης είναι ορατή για όλους πια. Επιπλέον η έκυθεση του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. είναι η απόδειξη των θετικών αποτελεσμάτων της κυπριακής στρατηγικής και γενικότερα της ευρωπαϊκής. Αυτό εξηγεί τη μεταμόρφωση του σχεδίου σε σχέδια. Οταν οι εκθέσεις προσπαθούν να εκθέσουν, δεν είναι γιατί υπάρχει λόγος αλλά επειδή δεν υπήρξαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Σε αυτές τις στιγμές, ο καθένας γράφει την απολογία πριν εκτεθεί ο ίδιος από τους άλλους διότι οι πιέσεις παραμένουν, απλώς αλλάζουν κατεύθυνση. Στην ουσία είναι καλύτερο να προσπαθούν να σε εκθέσουν επειδή δεν τα κατάφεραν παρά να σε κολακεύουν επειδή τα κατάφεραν. Είναι η πρώτη φορά που η Κύπρος μέσω της αντίστασής της, δίνει το παράδειγμα της διπλωματίας σε δύσκολο πλαίσιο διαπραγματεύσεων. Οι ευρωπαίοι το αντιλήφθηκαν, αυτό έχει σημασία και όχι τα σχέδια.