Εάν σου γράφω, είναι για να σου πω, φίλε μου, ότι ξέρω ότι δεν είσαι προσωπικά υπεύθυνος για την πράξη της γενοκτονίας. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Δεν είναι ούτε για να κατηγορήσω το λαό σου, με γνωρίζεις πάρα πολύ καλά. Θέλησα απλά να σου πω ότι κατανοώ τις δυσκολίες σου. Αυτό δεν αλλάζει τίποτα εφόσον η χώρα σου δεν θέλει να αναγνωρίσει την ύπαρξη της γενοκτονίας. Ξέρω καλά ότι κινδυνεύεις εσύ ο ίδιος με δέκα έτη φυλάκισης , εάν εσύ αμφισβητήσεις ανοιχτά το σύστημα. Ωστόσο πρέπει να πάρω θέση, εδώ, στη Γαλλία, για σένα, για μένα, για τους δικούς μας και για τους άλλους που δεν μπορούν να ζήσουν παρά μόνο μέσα στη δικαιοσύνη και μέσα στη μνήμη. Η χώρα σου με απειλεί αλλά δεν νοιάζομαι για τα εξυβριστικά λόγια τους, με ξέρεις καλά. Είναι θέμα τιμής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κάποιοι από τους δικούς σου θα σου πουν μάλλον ότι είμαι προδότης στα μάτια τους. Αλλά εσύ, το ξέρεις και ξέρω ότι το ξέρεις, αυτό μ’ικανοποιεί, επειδή είναι κατ’ αυτό τον τρόπο που η πράξη μου θα είναι μια πράξη για τους αθώους . Αυτή η φορά, δεν μου αρκεί να δηλώσω ότι αγωνίζομαι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πρέπει να αγωνιστώ για μένα, αλλά και για σένα, ο οποίος δεν μπορείς να πράξεις κατ’ αυτό τον τρόπο και τόσο ελεύθερα. Κανένας δεν θα μπορέσει να μ’ επηρεάσει ώστε να μην ψηφίσω αυτόν τον νόμο. Επομένως, μην ανησυχείς για μένα. Θα είμαι άξιος, ακόμη και υπό απειλή. Να ξέρεις ότι θα σκέφτομαι εσένα τη στιγμή της ψηφοφορίας και τη στιγμή που θα σηκώσω το χέρι θα κρατήσω επίσης το δικό σου ενάντια αυτού του συστήματος που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και που προσπαθεί με τη σειρά του να διαπράξει μια γενοκτονία της μνήμης.

Ο φίλος σου
Ένας γάλλος πολίτης
Γερουσιαστής