Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ
να σου πει με λόγια
πώς νιώθουμε εδώ και αιώνες
εκτός αν αντέξεις κι εσύ
τη δύναμη της ιδέας
ότι είμαστε και πάλι εδώ
για το έργο της Ανθρωπότητας
και του χρόνου που δεν βλέπεις
όσο κοιμάσαι μες στην κοινωνία
δίχως αυτό να σημαίνει
ότι δεν υπάρχει
αλλιώς όλες αυτές οι θυσίες
δεν θα είχαν νόημα
επειδή εσύ που δεν ξέρεις
κοιτάς μόνο την επιφάνεια
και τη στιγμή της αιωνιότητας
ενώ εμείς παλεύουμε
με το βάθος του χρόνου
για εκείνο το κομμάτι
που κάποιοι ονομάζουν ζωή
ενώ είναι το έργο μας
διότι πρέπει να είσαι
κι εσύ ευγενής
για να γίνεις υπηρέτης
της Ανθρωπότητας
και να πεθάνεις
για το πρέπον.