Σκοτάδι. Ανάβουν σιγά σιγά τα φώτα. Κάθονται κάτω οι φίλοι. Πλάτη με πλάτη. Ο καθένας τους κρατάει μία έτοιμη μεγάλη θηλιά.

– Του Αγίου Ελευθερίου σήμερα. Γιορτάζει η Ελευθερία!

– Απλώς για να σιγουρευτώ… Λες να πιάσει το κόλπο με την αυτοκτονία ; Θα καταλάβει ο σκηνοθέτης ότι αυτοκτονήσαμε μετά από το ταξίδι μας με τη βάρκα γιατί δεν βρήκαμε άλλους ανθρώπους… Θα κρατάμε ο καθένας τη θηλιά του άλλου… Είμαστε ελεύθεροι !

– Κι αν ο σκηνοθέτης μας είναι ο Θεός; Άσε που αν είμαστε ήδη νεκροί, δε θα πιάσει σίγουρα το κόλπο της αυτοκτονίας..

– Τότε να τραβάμε μαλακά πάνω στη θηλιά για να μας προλάβει… Αρχίζουν… Σιωπή… Σταματά απότομα. Μήπως σε πόνεσα ;Είπαμε να πεθάνουμε αλλά όχι και με πόνο… Έτσι δεν είναι ;

Χαμογελά
– Ξέρεις τι μου θύμισες; Μία κινηματογραφική ταινία, που κουβαλούσαν ένα φέρετρο κάτι άγαρμπα κοράκια και επειδή οι 2 από αυτούς ήταν μεθυσμένοι, τους έπεσε η τελευταία κατοικία με τον άψυχο κάτοικο και φωνάζει ο τρίτος εξ αυτών “Τον σκοτώσατε τον άνθρωπο”.

– Ωραία όλα αυτά αλλά σε πόνεσα, ναι ή όχι; Απάντα μου επιτέλους !

– Όχι δεν με πόνεσες και τώρα σκέφτομαι πόσο ωραίο πράγμα είναι ο πόνος, όταν είσαι άνθρωπος. Ζωντανός εννοώ! Νίκο φοβάμαι πως θα τελειώσει το όνειρο και όταν ξυπνήσουμε θα είμαστε νεκροί! Τουλάχιστον ως νεκροί, θα έχουμε αυτές τις μνήμες..

– Μην ανησυχείς… Ακόμα και αν τις ξεχάσεις εσύ, θα τις θυμάμαι εγώ για σένα… Το κάνω και από πιο παλιά… Λοιπόν έτοιμος; Πάλι το ίδιο παιχνίδι. Ε τώρα σίγουρα σε πόνεσα… Πες μου…

– Α! Αυτό πόνεσε! Σηκώνεται με την θηλιά στον λαιμό και τρέχει γύρω γύρω από τον άλλον – Γιούπι! Είμαστε ζωντανοί! Μπορεί να μην ξέρουμε που είμαστε, αλλά είμαστε ζωντανοί! Με τέτοια χαρά που έχω τώρα, λέω να φωνάξουμε τον σκηνοθέτη! Να τον γνωρίζουμε ρε παιδί μου..

– Τελικά είχε δίκιο ο άλλος. Δεν είναι μόνο το καρτεσιανό μοτίβο : Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Είναι και το άλλο : Σκέφτομαι άρα υποφέρω άρα υπάρχω ! Τι ωραίος πόνος ήταν αυτός ! Σιωπή. Μην περιμένεις τίποτα από αυτόν τον σκηνοθέτη… Διαβάζει μόνο τους νεκρούς… Κι εμείς ούτε σημείωμα αφήσαμε ούτε πεθάναμε !

– Τελικά ποιο δρόμο θα διαλέξουμε για να γνωρίσουμε το σκηνοθέτη; Ποιος είναι ο πιο εύκολος; Να γίνουμε Θεοί ή νεκροί;

– Και τα δύο ! Περπατούν σαν τον Μichael Jackson.
Moonwalk !

– Κι όταν φτάσουμε στο φεγγάρι, θα είμαστε οι πρώτοι άνθρωποι που θα δούμε από μακριά τη γη, χωρίς ανθρώπους και η ανθρωπότητα θα έχει μετακινηθεί αλλού.. Φεγγάρι – Γη 1 – 0.