Ο πάγκος ήταν σκληρός
και το φως σκοτεινό
αλλά ήμασταν μαζί.
Νιώθαμε ο ένας
τη ζέστη του άλλου.
Στην σκηνή, ένα κερί
πάνω στο τραπέζι
κι ο ηθοποιός μας
μπορεί και να ήταν άλλος
άρχισε να γράφει
πάνω σ’ ένα χαρτί
λερωμένο από την φτώχεια
τότε σε κοίταξα
κι είδα τα μάτια
τα βρεγμένα να στάζουν
ένα νέο φως.