Προς το παρόν με τα κυπριακά δεδομένα, το ευρωπαϊκό δίκαιο παρουσιάζεται ως ένα ουτοπικό αντικείμενο διότι δεν υπάρχει ακόμα ευρωπαϊκό σύνταγμα, αν και οι διαδικασίες για την υλοποίησή του προχωρούν γοργά. Επιπλέον, το ευρωπαϊκό δίκαιο ως σύστημα αρχών φαίνεται πολύπλοκο και τεχνητό. Κάθε πολίτης στο δικό του επίπεδο βλέπει μόνο τις οικονομικές επιπτώσεις και θεωρεί, δικαιολογημένα, αν και λανθασμένα, ότι όλα περιστρέφονται γύρω από χρηματικά προβλήματα.

Και οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας απέδειξαν πόσο σημαντική είναι η δικτύωση στην επιλογή διαπραγματευτικών προβλημάτων που αφορούν στρατηγικούς στόχους και έχουν άμεσες επιπτώσεις στον τομέα του ευρωπαϊκού δικαίου. Η μονόπλευρη σχέση της Κύπρου με το αγγλικό σύστημα αποδείχτηκε ότι ήταν πολύ επικίνδυνη, διότι ενισχύει ως αγωγός τη σχέση και την επιρροή αγγλο-αμερικανικών συμφερόντων που δεν συμπίπτουν με τα ευρωπαϊκά οράματα. Αν και μερικοί δεν το είχαν ακόμα κατανοήσει με τον πόλεμο στο Ιράκ, αυτήν τη φορά αναδείχτηκε η έννοια του βέτο και η αρνητική δυναμικότητά του. Οι σχέσεις της Κύπρου με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να αναπτυχθούν γοργά, έτσι ώστε η δημιουργία ενός πολύπλοκου συστήματος να μετατραπεί σε πλατφόρμα πολυκλαδικής δικτύωσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί επίσημα με ειδικά lobbies, τα οποία πράττουν σε πολιτικό και κομματικό πλαίσιο και όχι εθνικό. Άρα, η νοοτροπία και η στρατηγική προσέγγιση της Κύπρου πρέπει να αλλάξει ριζικά, όπως το πέτυχε και η Ελλάδα μετά από μερικά χρόνια. Το πρόβλημα όμως της Κύπρου είναι ότι το Κυπριακό αναγκάζει τους παράγοντες σε αποτελεσματικές αποφάσεις και επιλογές δίχως χρονική ελευθερία. Το πεδίο μάχης και σκέψης είναι πιο έντονο διότι το υπόβαθρο είναι προβληματικό. Ο δυναμικός ρόλος της Κύπρου εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ενισχυθεί με την ένταξη, αλλά θα είναι αποτελεσματικός μόνο και μόνο αν υπάρξουν συντονισμένες κινήσεις και με την Ελλάδα αλλά και με καταλυτικά στοιχεία που ανήκουν σε μια ηπειρωτική νοοτροπία που μετατρέπει σιγά-σιγά την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια ισχυρή και δυναμική Ευρώπη που βασίζεται σε αρχές δικαίου, πολιτισμού αλλά και δικτύου.