Πάνω στη σκληρή πέτρα

περπάτησε ο σιωπηλός αετός

για να δαμάσει το μάρμαρο

της ξεχασμένης ιστορίας

αδιάφορος στην κοινωνία

που πέθαινε με θόρυβο,

έψαχνε εκείνη τη θέα,

που βρήκε την άλλη εποχή,

όπου μοιράστηκε τη ζωή

πέρα από τις αναμνήσεις

και τις πεποιθήσεις

για να ζήσει και πάλι

την υπερβολική χαρά

ενός νομίσματος

όπου καμιά από τις όψεις

δεν είχε νόημα

όταν ήταν μόνη της

ακόμα κι αν ήταν μοναδική.