Χρόνια ο τάφος έκλαιγε σιωπηλά,
μα δεν υπήρχε κανείς να τον ακούσει πια.

Όταν όμως μας είδε με τους γέρους και τα παιδιά
εκείνη την παράξενη πρωτομαγιά,
πήρε την απόφασή του
και με τα δάκρυά του
πότισε την πρώτη πασχαλιά.