Κάτω στο λιμάνι μετά τα μαθήματα

δεν βλέπαμε πια μόνο ξένους

διότι γνωρίζαμε τους ανθρώπους

τις δασκάλες και τους μαθητές

και είχαμε μοιραστεί μαζί τους

τις στιγμές της ανακάλυψης

του αγνώστου και του αόρατου

για να ζήσουμε μαζί

τη συνέχεια του χρόνου

γεμάτη με ανθρωπιά.