Ένα σκοτεινό δωμάτιο με μια παράξενη μουσική και μονάχα ένα κερί…

Εύη: Τι σκέφτεστε, Δάσκαλε;
Δάσκαλος: Τους άλλους;
Εύη: Τους νέους…
Δάσκαλος: Ακριβώς.
Εύη: Αναρωτιέστε αν θ’ αντέξουν;
Δάσκαλος: Όχι. Χρόνος Θ’ αντέξουν… Το θέμα είναι πόσο.
Εύη: Τι πόσο; Θεέ μου, τι σκεφτήκατε.
Δάσκαλος: Την αναζήτηση της αλήθειας.
Εύη: Και θα είναι έτοιμοι;
Δάσκαλος: Όχι… Γι’ αυτό εξετάζω και το θέμα.
Εύη: Δεν ξέρουν τι σημαίνει θυσία.
Δάσκαλος: Αρκεί να ξέρεις εσύ… Αυτοί πρέπει να μάθουν την αντίσταση.
Εύη: Δάσκαλε, δεν είναι πολύ σκληρό γι’ αυτούς;
Δάσκαλος: Είναι! Το ξέρω αλλά είναι και το πρέπον.
Εύη: Για την αναγνώριση;
Δάσκαλος: Για τη γενοκτονία…
Εύη: Ξέρετε πόσο δυσκολεύτηκα…
Δάσκαλος: Τα κατάφερες όμως.
Εύη: Μια εργασία δεν είναι έργο.
Δάσκαλος: Σωστά.
Εύη: Τι κατάφερα λοιπόν;
Δάσκαλος: Να μην εκφυλίσεις την αλήθεια.
Εύη: Έκανα ό,τι μπορούσα…
Δάσκαλος: Της χαμογελάει. Έκανες περισσότερα…
Εύη: Αν δεν ήσασταν…
Δάσκαλος: Εσύ έγραφες…
Εύη: Τη διδασκαλία του πόνου… Αλλά ακόμα και εσάς…
Δάσκαλος: Δεν έχει σημασία… Χρόνος Πρέπει να μιλήσεις με τους νέους…
Εύη: Διότι είμαι Πόντια.
Δάσκαλος: Διότι είσαι άξια να είσαι.
Εύη: Καλώς. Τι πρέπει να πω;
Δάσκαλος: Το πρέπον.
Εύη: Άρα, δεν θα μου πείτε τίποτα.
Δάσκαλος: Όχι… Η κενότητα επαρκεί.
Εύη: Δεν το είχα σκεφτεί έτσι… Δεν θα μου πείτε τίποτα ούτε για την μουσική; Σιωπή
Βλέπουμε την Έυη να βγαίνει από την πόρτα.
Αντρέας: Εσύ ήσουν εκεί;
Εύη: Έπρεπε να δω τον Δάσκαλο.
Βαγγέλης: Εμείς το πήραμε απόφαση.
Εύη: Χαίρομαι…
Γιάννης: Βέβαια έχουμε και επιφυλάξεις.
Εύη: Ποιες;
Δημήτρης: Δεν είναι η ώρα τώρα…
Εύη: Θέλετε να μιλήσουμε για κάτι άλλο;
Αντρέας: Οι άλλοι δεν τολμούν.
Εύη: Να κάνουν ερωτήσεις στον Δάσκαλο.
Βαγγέλης: Προσπάθησα να αναπτύξω ένα διάλογο αλλά μετά αντιλαμβάνομαι ότι δεν πιάνω τα νοήματά του.
Εύη: Δεν είναι παράξενο. Συμβαίνει και σε άλλους μαθητές.
Γιάννης: Πώς βλέπει τα πράγματα;
Εύη: Όπως τα καταλαβαίνει.
Δημήτρης: Αυτό είναι το πρόβλημα… Δεν καταλαβαίνουμε τα ίδια.
Εύη: Και δεν βλέπετε τα ίδια.
Αντρέας: Τι περιμένει από εμάς;
Εύη: Ν’ αναγνωρίσετε τους άλλους.
Βαγγέλης: Ποιους;
Εύη: Τις άλλες γενοκτονίες.
Βαγγέλης: Εμείς; Μα δεν είμαστε τίποτα.
Εύη: Τότε δεν θα έχετε κόστος.
Δημήτρης: Δεν έχει άδικο… Να βγάλουμε μια απόφαση ως Νεολαία.
Εύη: Μετά τη μελέτη των γενοκτονιών.
Αντρέας: Σωστά! Ο καθένας μας θα μας κάνει μια αναφορά για μια γενοκτονία.
Βαγγέλης: Καλώς, καλώς αυτό το έπιασα. Εγώ θα σας παρουσιάσω τη Ρουάντα.
Γιάννης: Κι εγώ την Καμπότζη.
Δημήτρης: Να μελετήσω το Θιβέτ;
Εύη: Ναι, βέβαια. Κι αν θέλετε θα σας πω μερικά για την Ουκρανία.
Αντρέας: Θα δείξουμε στους δικούς μας τους άλλους.
Βαγγέλης: Κι οι άλλοι θα δουν τους δικούς μας.
Γιάννης: Ματωμένα Σώματα ενωμένα…
Δημήτρης: Θα είναι η απάντησή μας στον ακρωτηριασμό!