H εικοστή μέρα του μηνός Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 1630, ο βασιλιάς Louis XIII έγραψε από τη Λυών στον καρδινάλιο de La Rochefoucauld. Τον παρακαλούσε να διενεργήσει έρευνα γύρω από την υπόθεση των κυρίων Claude Bucquet, πάστορα του Sain-Pierre στη Roye, Antoine Bucquet, δασκάλου και διευθυντή του Hôtel-Dieu του Montdidier, και Pierre Querny, πάστορα του Sain-Georges στη Roye, κατηγορουμένων για διάδοση ψευδών δογμάτων και τήρηση αθέμιτων παρασυναγωγών. Όμως, ο βασιλιάς ασθενούσε και δεν ήτανε σίγουρος πως σ’ εκείνη τη χρονική περίοδο η εντολή του θα εισακουγόταν. Το περιβάλλον του βρισκότανε σε πλήρη σύγχυση από τα μαρτύρια του Δικαίου. Όλος ο κόσμος προσευχόταν μάταια κατά τα φαινόμενα. Έτσι στις 29 του ιδίου μηνός, ο βασιλιάς έλαβε το άγιο μύρο καθώς ο πόνος του ήτανε μεγάλος. Το τέλος, περισσότερο από ποτέ, έμοιαζε να πλησιάζει και κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτε γι’ αυτό. Κι όμως, το θαύμα έγινε. Όχι πως δεν ήτανε καθόλου αναμενόμενο, μα η πραγματοποίησή του εξέπληξε όλον τον κόσμο τού περιβάλλοντος τού ηγεμόνος και περισσότερο απ’ όλους τον ίδιο. Το εσωτερικό απόστημα έσπασε και η ανάρρωση ήταν άμεση. Τότε για να ευχαριστήσουν την Παναγία γι’ αυτό το βασιλικό και θείο θαύμα, οι δύο βασίλισσες της Γαλλίας, η Άννα η Αυστριακή και η Μαρία των Μεδίκων, ήρθαν από τη Λυών, με τα πόδια, με τις κυρίες της αυλής, για να προσκυνήσουν στο εκκλησάκι της île Barbe. Αυτό το εξαιρετικό γεγονός στην ιστορία της νήσου θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο μέσα στη Γαλλία. Εν τούτοις, δίχως αυτό, η 10η Νοεμβρίου του ιδίου έτους, δεν θα είχε γίνει η πασίγνωστη μέρα των Απατημένων. Ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας ήταν ολότελα διαφορετικό, διότι ο βασιλιάς ποτέ δεν θα είχε μάθει τίποτε από τα χαλκεύματα που μηχανορραφούνταν μέσα στην ίδια του την αυλή, δίχως την πρόκληση, μεταξύ άλλων, των δύο εκείνων απλήστων για κοσμική εξουσία γυναικών. Ο Δίκαιος επέζησε από την ασθένειά του περισσότερο από μια δεκαετία. Και κράτησε στη μνήμη του εκείνη τη μυστηριώδη νήσο, ως τη μετάβαση σε μια ζωή άλλη που υπήρξε η πραγματικότητά του και που του επέτρεψε να μετατρέψει προς το καλό το Βασίλειο της Γαλλίας. Ένα Βασίλειο όπου βρισκόταν στη διαδικασία ανάπτυξής της η γαλλική ιδιοφυία στο πρόσωπο του Blaise Pascal. Μα την εποχή εκείνη, ήτανε πολύ νωρίς ακόμη για να το βεβαιώσει κανείς.