Έπρεπε ν’ αποτολμήσουμε τον χαλκό

μέσα στην κίτρινη ώχρα

για να υποστηρίξουμε το κόκκινο καδμίου

και το πορτοκαλί των κλαριών

κάτω από το γαλάζιο του κοβαλτίου,

για να δείξουμε την ενότητα

σ’ αυτή τη νέα ποικιλότητα

όπου ο κορμός ήτανε περγαμηνή

για να μην ξεχνούμε

την ουσία του φλοιού

και τη λειτουργία του ξύλου

στην ιστορία του χρόνου.