Ποιος μπορούσε να διατείνεται ότι διαβάζει

τις πλάκες rongo-rongo

εάν δεν είναι ο θρύλος των moai;

Δεν απέμενε παρά μόνον η γραφή

για ν’ αποδείξει την ύπαρξη

ενός ανθρώπινου πολιτισμού χαμένου

εξ αιτίας της βαρβαρότητας

των εισβολέων από τη θάλασσα.

Όμως καθώς βαδίζαμε

στο Parc Tête d’or,

απέναντι στα ομοιώματα των κεφαλών

δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε

να σκεφτόμαστε τη μνήμη τους

και προσπαθούσαμε

να είμαστε φιλικοί μαζί τους

σε κάθε πέρασμά μας

ως εάν ο χρόνος μπορούσε

ν’ ανακουφίσει τα δεινά τους.