Πολλά χρόνια αργότερα,

η μνήμη των Χαμαιλεόντων

ήταν ακόμη πιο δραστήρια

για να είναι ικανή να βοηθά

τους ανθρώπους μέσα στον πόνο

εξ αιτίας των συγκρούσεων

και κυρίως των γενοκτονιών

που εξακολουθούσαν να πληγώνουν

τα παιδιά της Ανθρωπότητας.

Πράγματι, σ’ αυτόν τον αγώνα

που παρέμενε διαρκής

τα δικαιώματα του ανθρώπου

ήτανε καθήκον να διεκδικούνται

για να μην παραβιάζονται

κι έπρεπε για τούτο

να δοθεί ένα παράδειγμα

για να δημιουργήσει το πρότυπο.

Ιδού η συμβολή των Χαμαιλεόντων.