Στην παλιά γειτονιά,

οι δρόμοι δεν είχαν τον ίδιο θόρυβο

το χώμα, η λάσπη και το βρόχινο νερό

όλα ήταν διαφορετικά

λες και το μπουζούκι

είχε ένα νόημα άλλο

για τους φτωχούς

που ήξεραν να κλαίνε

μα και να ζούνε στην αθλιότητα

δίχως να παραπονιούνται για την καθημερινότητα.

Ακόμη και τα πεζοδρόμια δεν είχαν

αρκετό χώρο για την ψυχή

κι ωστόσο βρισκόμασταν

μέσα στην ορμή της ζωής.

Αυτό είναι όλο

που ήθελα να σου πω.