Μέσα σ’ αυτό το απέραντο λιβάδι

από μαργαρίτες μόνες,

ο δάσκαλος στοχαζόταν

πώς να τις προστατέψει

από την πυρκαγιά που πλησίαζε

εξωθούμενη από τον άνεμο.

Και τότε αποφάσισε το αδιανόητο.

Έκαψε τις πρώτες

μπροστά του

και λίγο μετά έσβησε τη φωτιά.

Δημιούργησε έτσι ένα τείχος προστασίας

με τη βοήθεια αυτής της θυσίας

που τόσο του κόστισε

μα έσωσε τις άλλες

που του κράτησαν κακία

γιατί είχε δολοφονήσει

δείγματα της γενιάς τους.