Όταν έφυγε από την καλαμιά

δεν ήταν για ν’ αποχωρήσει

αλλά για ν’ αγγίξει τα χείλη

και μ’ αυτά να γίνει επιτέλους

η πνοή του σουφισμού

μια αντίσταση του τεκέ

ένα απαγορευμένο άρωμα

μια κίνηση του ντερβίση

για να δείξει το μονοπάτι

που δεν ξέχασε η ανθρωπιά.