Όταν οι άλλοι μιλούν για Λατίνους, Μαρωνίτες, Τουρκοκύπριους κι Ελληνοκύπριους, εμείς βλέπουμε Κύπριους. Όταν οι πολλοί μιλούν για κοινότητες, εμείς βλέπουμε λαό. Κι όταν οι άλλοι μιλούν για διαφορές, εμείς βλέπουμε ποικιλία. Η λύση δεν θα έρθει μόνη της, πρέπει να τη δημιουργήσουμε εμείς. Οι ξένοι αξιωματούχοι κάνουν τη δουλειά τους και πληρώνονται. Οι δικοί μας έπλασαν τη ζωή μας και το πλήρωσαν με τη δική τους. Το μέλλον είναι στα χέρια μας διότι μ? αυτά κρατούμε στην αγκαλιά μας τα παιδιά μας. Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλάζει ριζικά τα δεδομένα του τόπου. Δεν είναι μόνο μια πολιτική εξέλιξη, είναι μια μεταμόρφωση του κράτους. Τώρα η πρωτοβουλία είναι στα χέρια μας διότι στο παρελθόν άξιοι οραματιστές είδαν την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα σημαντικό βήμα προς τη λύση του Κυπριακού. Και οι Ευρωπαϊκές εκλογές του 2004 είναι μια ευκαιρία για να γίνει ένα άλλο βήμα. Όλοι ξέρουμε ότι με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων πολλοί Τουρκοκύπριοι μπόρεσαν επιτέλους να πάρουν μια Κυπριακή ταυτότητα και ότι η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να τους βοηθήσει σε αυτή τη διαδικασία. Μ? αυτήν την πράξη τους βοηθήσαμε με έναν πρακτικό τρόπο να απελευθερωθούν από το ζυγό του κατοχικού καθεστώτος εφόσον είναι πια ανεξάρτητοι πολίτες. Συνεπώς αν θεωρούμε ότι έχουν τα ίδια δικαιώματα κάθε κύπριου, δηλαδή κάθε νόμιμου πολίτη της Κύπρου, δεν μπορούμε να τους αφαιρέσουμε το δικαίωμα να ψηφίσουν.

Αντιθέτως, προσφέροντας σε όλους τους τουρκοκύπριους που έχουν την κυπριακή ταυτότητα τη δυνατότητα να ψηφίσουν στις ευρωπαϊκές εκλογές τους επιτρέπουμε να γίνουν de facto ευρωπαίοι πολίτες. Μ? αυτόν τον τρόπο εισχωρούμε δυναμικά στα κατεχόμενα. Η γη μας ακόμα και κατεχόμενη θα είναι ευρωπαϊκή και οι πολίτες μας ακόμα κι εκείνοι που ζουν στα κατεχόμενα θα είναι ευρωπαίοι. Άρα το κατοχικό καθεστώς υποχωρεί αναγκαστικά και γίνεται ακόμα πιο παράνομο για τη διεθνή κοινότητα. Διότι θα καταπιέζει τα ανθρώπινα δικαιώματα ευρωπαίων πολιτών που ζουν πάνω σε μια ευρωπαϊκή γη. Μ? αυτόν τον τρόπο αποδεικνύουμε επίσημα την πραγματικότητα που ζούμε.

Είδαμε ότι η ενταξιακή πορεία της Κύπρου και πιο γενικά το ευρωπαϊκό πλαίσιο με τις συνεχόμενες πιέσεις του σε συνδυασμό με το κίνημα των προσφυγών ανάγκασε το κατοχικό καθεστώς να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις για να μην χάσει εντελώς την τελευταία του πατρίδα. Θέλουμε, δε θέλουμε το κατοχικό καθεστώς ανήκει ήδη στο παρελθόν και ζει πάνω στα λείψανα μιας αδιάλλακτης στρατηγικής. Οι επιλογές του όλο και λιγοστεύουν διότι το ηγετικό σύστημα κοιτάζει μόνο και μόνο το προσωπικό του όφελος και όχι το συμφέρον του ψευδοκράτους. Σημασία γι? αυτό έχει μόνο και μόνο η διατήρηση της εξουσίας ακόμα κι αν χρειάζεται να θυσιάσει όλους τους Τουρκοκύπριους.

Αν πράγματι θέλουμε να υλοποιήσουμε το όραμά μας και να ζήσουμε ειρηνικά σε μια πατρίδα πρέπει να το αποδείξουμε από τώρα. Με τις κυπριακές ταυτότητες κάναμε τη σωστή κίνηση και ήδη δυσκολέψαμε τη λειτουργία των καταπιεστικών μέτρων του κατοχικού καθεστώτος. Τώρα με τις ευρωπαϊκές εκλογές έχουμε την ευκαιρία να ολοκληρώσουμε την κίνηση μας. Και η κυβέρνηση και όλα τα κόμματα της δημοκρατίας έχουν ένα σημαντικό ρόλο να παίξουν παίρνοντας αυτή την πρωτοβουλία της απελευθέρωσης της ψήφου. Σ? ένα κράτος όπου το εθνικό θέμα πρέπει να είναι η αξιολογία της πολιτικής, ήρθε η ώρα να ενεργοποιήσουμε ουσιαστικά το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Διότι μόνο με το ευρωπαϊκό θα λύσουμε το κυπριακό. Και για να λύσουμε το κυπριακό πρέπει να είμαστε όλοι μαζί Λατίνοι, Μαρωνίτες, Τουρκοκύπριοι κι Ελληνοκύπριοι ενωμένοι για μια Ευρωπαϊκή Κύπρο.