Όταν άκουσες το ποίημα
δεν σου άρεσε ο τίτλος
διότι δεν επέτρεπε
την αγαπημένη σου πολλαπλότητα
θέλησες όμως να δεις τα λόγια
για ν’ αγγίξεις και πάλι
τα πέταλα δίχως ίχνη
εκείνα που δεν ξέχασες
διότι γέμιζαν τις νύχτες σου
όταν όλοι είχαν χάσει το φως.
Δεν μίλησες αμέσως
και θέλησες ν’ ακούσεις
δύο φορές το τέλος
για να γευτείς ολόκληρα
τον ήχο της ανάμνησης.
Κι έμαθες εκείνο το πρωί
ότι δεν πρόδωσα τη νύχτα
παρά μόνο όταν πέθανα.