Οι φονικές στον κήπο
άνοιγαν τα κλαδιά τους
στον κόσμο της θάλασσας
κι ακουμπούσαν το μπαλκόνι
σαν να ήθελαν και πάλι
να το στηρίξουν τρυφερά
ενάντια  της κοινωνίας
που δεν υπολόγιζε
την αξία του αλλά την τιμή του.