Το βλέμμα του δεν ήταν παράξενο.
Κοιτούσε με περιέργεια το αντικείμενο.
Γιατί του είχαν βάλει αυτό το πρόβλημα;
Δεν μπορούσε να καταλάβει.
Το παιδί που ήθελε να πει κάτι
δεν είπε τίποτα, περίμενε.
Απορροφούσε κάθε λέξη
πάντα μέσα στην αλήθεια,
ατρόμητο ενάντια στην εξουσία.
Μα όταν αποφάσιζε να λύσει το πρόβλημα
τίποτα δεν του αντιστεκόταν
ακόμα και το χαμόγελό της.
Κοίταζε προσεκτικά
τα καστανά του μάτια
για να μην ξεχάσει
πώς ήταν λίγο πριν
την ανακάλυψη του γέλιου.