«Στ’ αλήθεια, αν ξαναρχόταν ο Προμηθέας, οι άνθρωποι
της εποχής μας θα έπρατταν ως οι θεοί άλλοτε:
θα τον κάρφωναν στον βράχο και μάλιστα εις το όνομα
αυτού ανθρωπισμού, του οποίου εκείνος υπήρξε το πρώτο σύμβολο.»

Ακόμη και μετά τον θάνατο των αθανάτων
ήταν οι άλλοι ικανοί
για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους για εξουσία
να υποβάλουν το ίδιο βασανιστήριο
της καταδίκης του φωτός και πάλι
για να συντηρήσουν την ιερή φωτιά.
Η συνείδηση, ωστόσο, του Προμηθέα
με τίποτε δεν θ’ άλλαζε ανά τους αιώνες
προκειμένου ν’ αναστήσει το μέλλον
αρχίζοντας από τα πρώτα ερείπια
μιας Ανθρωπότητας συντετριμμένης από την κοινωνία.