Τα στρατηγικά παίγνια
δεν ήταν τέχνασμα
αλλά εφαρμογές στρατηγημάτων.
Όσο πιο βαθιά ήταν
τόσο πιο πολύ την άγγιζαν
γιατί έβλεπε τις επεκτάσεις
που άλλοι δεν υπολόγιζαν
γιατί δεν ήξεραν να περπατούν
πάνω στις γέφυρες του Xρόνου.
Άλλοι έβλεπαν μόνο
σκάκι, go ή shogi
αλλά η σκακιέρα, το goban και το shogiban
βρισκόταν και αλλού
ήταν θέμα χρόνου
να εφαρμοστούν νοητικά σχήματα.
Άλλοι έβλεπαν μόνο
γλώσσες προγραμματισμού
με γραμμικούς αλγόριθμους
και τεχνητή νοημοσύνη
αλλά εκείνη ένιωθε
το θαύμα της ζωής
και την πολυκυκλική υπέρβαση
έτσι γονάτιζε για να δει ακόμα
και ένα λουλούδι
και πρόσεχε ακόμα και τα μυρμήγκια.