Τα έξι μικρά κομμάτια
χωρίς σημασία για τους άλλους
έπαιζαν ακατάπαυστα
μέσα στη σκιά του πιάνου
όχι για να μην ενοχλήσουν
αλλά για να δουν από κοντά
το μαύρο και το άσπρο
των ανθρώπινων αγγιγμάτων
χωρίς νόμους, χωρίς κανόνες
μοναδικά αλληλοεξαρτώμενα
για να μην εγκαταλείψουν
την άγνωστη αξιοπρέπεια
του νεκρού πιανίστα.