Οι πύργοι ήταν πάντα
κοντά στη θάλασσα
βουβοί φάροι της νύχτας
απέναντι στους βάρβαρους.
Με τις πέτρες των αιώνων
περίμεναν τις επιθέσεις
για να αναστηθούν και πάλι
όπως εκείνα τα χρόνια.
Μόνο η αδιαφορία ήρθε
για να τους πει το τίποτα
της νέας κοινωνίας
αλλά δεν έκλαψαν.
Θα περίμεναν άλλους
εκείνους που ζούσαν
μέσα στην ανθρωπότητα
για να γράψουν γι’ αυτούς.