Ο πάππους στην πλατεία
δεν έφευγε ποτέ
πολύ μακριά από το λιβάδι
διότι ήξερε ότι εκεί
ζούσε ακόμα η ιστορία του.
Δεν έλεγε πολλά
κοίταζε το παρόν με πάθος
λες και περίμενε το μέλλον.
Δεν είχε σημασία
αν θα το ζούσε η όχι.
Ήθελε όμως να το ζήσουν
οι δικοί του που ήταν κάποτε
οι πρωτοπόροι του δικαίου
όταν δεν υπήρχε τίποτα
για το λαό που ψοφούσε
μέσα στην πείνα
και τη λήθη της κοινωνίας.