Όταν κρύωσε το λάδι
που γεννήθηκε στην Αφρική
μέσω του έργου του Pablo,
έφτασε στην Ελβετία στην ώρα του.

Είχε μέσα του τον ήλιο της δικαιοσύνης
και την αγάπη ενός πολιτισμού
που δεν ξέχασε την ανθρωπιά του.

Και μέσα στην αδιαφορία των ατόμων
και την κυριαρχία της ουδετερότητας,
διέσχισε τους διαδρόμους
ενός λαβύρινθου του Δαιδάλου
που δεν γνώρισε ο Ίκαρος.

Δεν ήταν μία νέα αλήθεια
αλλά μία νέα πραγματικότητα.
Αυτός ο πίνακας άγγιξε
τα φτερά του ουρανού
για να γνωρίσει την ελευθερία,
την ισότητα και την αλληλεγγύη.