Σε τουρκικό έγγραφο, το οποίο παρουσιάζεται σε νατοϊκό πλαίσιο, υπάρχει η εξής διαφορά:

«Tasos, Ayios Evstratios and Psara islands. The Decision of the Six Powers dated 13 February 1914 which was ratified with Article 12 of Lausanne Peace Treaty and therefore is an integral part of it.»

Η ακριβής ανάλυση του κειμένου αποδεικνύει με απλό τρόπο ότι το επιχείρημα της Τουρκίας είναι άκυρο. Η απόδειξή μας θα γίνει σε δύο φάσεις.

Η πρώτη φάση αφορά το κείμενο:

«The decision of the Six Powers communicated to the Greek Royal Government on 13 February 1914.» (Γνήσιο στα γαλλικά)

Σε αυτό το κείμενο οι μοναδικές αναφορές σε νησιά και σε περιοχές είναι οι εξής:

«Ténédos, Imbros, Castellorizo, territoιres assignés à l’Albanie, Sasséno, Albanie du Sud, Koritsa και Delvino.»

Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει στοιχείο για τα τρία νησιά του επιχειρήματος.
Η δεύτερη φάση αφορά το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης.

Σε αυτό το κείμενο, οι μοναδικές αναφορές σε νησιά είναι οι εξής:

«Imbros, Tenedos, Rabbit islands, islands of Lemnos, Samothrace, Mytilene, Chios, Samos and Nikaria.»

Επιπλέον γράφει:

«Except where a provision to the contrary is contained in the present Treaty, the islands situated at less than three miles from the Asiatic coast remain under Turkish soreveignty.»

Τέλος, υπάρχει κι η έμμεση αναφορά στα νησιά που περιγράφονται, στο Άρθρο 15, στα οποία δεν ανήκουν τα τρία νησιά του επιχειρήματος.

Με αυτές τις δύο φάσεις τελειώσαμε την απόδειξη, η οποία απορρίπτει το επιχείρημα της Τουρκίας που παρουσιάζεται στο απόσπασμα.

Κατά συνέπεια, είναι αποκλειστικά δική μας θέληση να πιστεύουμε στην ορθότητά του.