Η αίθουσα ήταν άδεια.
Μόνο ένα μαύρο πιάνο
περίμενε τον άνθρωπο.
Η σοπράνο δεν είχε έρθει.
Κι έπρεπε να μοιραστούν
μαζί
τη μοναξιά τους.
Για να ζήσουν οι φίλοι
που ακούν την ίδια μουσική
όχι για να μιλήσουν
μεταξύ τους
αλλά για να σωπάσουν.
Ο άνθρωπος κάθισε
και πέθαναν μαζί.