«Είναι άδικο που οι άνθρωποι κλαίγονται
για τη φυγή του χρόνου,
κατηγορώντας τον πως είναι πάρα πολύ ταχύς,
δίχως ν’ αντιλαμβάνονται πως η διάρκειά του είναι επαρκής∙
μα η καλή μνήμη
που η φύση μας χάρισε,
κάνει ώστε όσα προ καιρού πέρασαν
να μας φαίνονται παρόντα.»

Ο Leonardo μιλάει με ειλικρίνεια.
Αρνείται την άγνοια και την κακοπιστία.
Ο χρόνος είναι υπέρ αρκετός για να δημιουργείς.
Είναι μάλιστα πάρα πολύς για ορισμένους
ιδού γιατί γυρεύουν να τον σκοτώσουν.
Ανάξιοι για τη χειρονομία της δημιουργικότητας,
καταδικάζουν την ανθρωπότητα στη λήθη.
Εν τούτοις η μνήμη του χρόνου
που διέσχισε τους αιώνες
δεν μπορεί να νικηθεί τόσο εύκολα.
Οικοδομημένη στο όραμα των ιδιοφυών,
ουδόλως τρομάζει
μπροστά στην ανοησία και στην αδιαντροπιά.
Εξακολουθεί να μάχεται το μηδέν
για να επιζεί το σύμπαν των ανθρώπων.