Αγαθοκλής

Γιατί ανοίγετε;

Υακίνθη

Ναι, γιατί; Μπορεί να είναι παγίδα.

Τιμόθεος

Αποκλείεται!

Ρωξάνη

Τι εννοείς; Πώς το ξέρεις;

Υακίνθη

Μάγος είσαι;

Αγαθοκλής

Πες μας.

Τιμόθεος

Θα το πει η Ουρανία.

Ρωξάνη

Τι ξέρει παραπάνω από εμάς;

Αγαθοκλής

Τι δεν ξέρουμε;

Ρωξάνη

Πες, Ουρανία, πες!

Τιμόθεος

Την αλήθεια…

Ουρανία

Μόνο ο Σταύρος θα έπαιζε με αυτόν τον τρόπο.

Ρωξάνη

Ανοίξτε!

Αγαθοκλής

Καλά, καλά, γιατί δεν το λέγατε από την αρχή;

Ρωξάνη:

Άντε, δεν πειράζει, ανοίξτε.

Ανοίγουν τη βαριά πόρτα,  φαίνεται ένας άντρας μ’ ένα μαντολίνο στο χέρι… Παρέμενε σιωπηλός αλλά ήδη χαμογελούσε… Έκλεισαν αμέσως τη βαριά πόρτα και αφού αμπαρώθηκαν αγκάλιασαν τον άντρα σαν να είχαν χρόνια να τον δουν…

Αγαθοκλής

Πόσο χαίρομαι που ήρθες επιτέλους.

Υακίνθη

Μα τον περίμενες;

Αγαθοκλής

Κρυφά.

Ρωξάνη

Έπρεπε να μας το πεις…

Τιμόθεος

Ήρθες να μας σώσεις…