«Ε καλά, αντί να συνεχίσω την επιστολή μου,
άρχισα να σχεδιάζω στο χαρτί
το κεφάλι του μικρού απεριποίητου κοριτσιού
που πρόσεξα το απόγευμα,
ενώ ζωγράφιζα
μια θέα του ποταμού με πρασινωπό γαλαζο-πορτοκαλί.»

Η απόσπαση από την αλληλογραφία
μας εξηγεί με λίγα λόγια
την πηγή της έμπνευσης πινάκων
τους οποίους δυσκολευόμαστε
να ερμηνεύσουμε με βεβαιότητα.
Αυτό το απεριποίητο κοριτσάκι
που είδε τυχαία στο σταυροδρόμι
κι άπλωσε στο χαρτί
είν’ ένα από τα ωραιότερα παραδείγματα.
Έτσι και οι ειδικοί να συγκρατιούνται
όταν δεν έχουν διαβάσει ό,τι δεν μπορούν να δουν
ακόμη κι αν κοιτάζουν έντονα.