«Όπως είναι οι Γάλλοι αναμφιβόλως οι δάσκαλοι στη λογοτεχνία,
είναι και στη ζωγραφική∙
στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης,
υπάρχουν ονόματα όπως αυτά
του Delacroix, του Millet, του Corot, του Courbet, του Daumier
που δεσπόζουν σ’ όλα όσα γίνονται στις άλλες χώρες.»

Ο Vincent γράφει στην αδελφή του,
δεν επιχειρεί επομένως να πείσει ή να ευχαριστήσει,
εκφράζεται με ειλικρίνεια πάνω σ’ ένα θέμα που τον δυσαρεστεί
το ότι δηλαδή στην ακολουθία αυτών των γιγάντων που θαυμάζει,
βρίσκεται μια «κλίκα ζωγράφων» που απολαμβάνουν
τις δάφνες των προκατόχων τους.
Ευτεχέστατα ο χρόνος μάς επέτρεψε
να υπερβούμε κομψά αυτά τα εμπόδια
διαγράφοντάς τους μαζί με την κοινωνία της δόξας τους.