Φιλήμων: Δεν περίμενα να πούμε την προσευχή μας με αυτόν τον τρόπο!

Αθηνά: Το χάρηκες;

Φιλήμων: Βέβαια, γιατί είναι άλλο ένα βήμα.

Αθηνά: Έτσι ένιωσα και εγώ.

Φιλήμων: Ήθελα να πω και κάτι άλλο…

Αθηνά: Γιατί δεν το είπες;

Φιλήμων: Νόμιζα ότι ήταν άσχετο.

Αθηνά: Για πoιο πράγμα μιλάς;

Φιλήμων: Το θυμήθηκα όταν η Κυριακή μίλησε για την παραγωγή.

Αθηνά: Δηλαδή;

Φιλήμων: Η ετυμολογία της λέξης κεράσια προέρχεται από την πόλη Κερασούντα…

Αθηνά: Έπρεπε να το πεις, έτσι κάθε φορά που θα τρώνε κεράσια θα θυμούνται ότι γεννήθηκαν στον Πόντο…

Φιλήμων: Έχεις δίκιο, αλλά τώρα το ξέρεις κι εσύ.

Αθηνά: Έτσι φτιάχνεται η συλλογική μνήμη.

Φιλήμων: Και έτσι συνεχίζεται.

Αθηνά: Νομίζω ότι έχω κεράσια.