5375 - Το πορτραίτο της Αναστασίας
Ν. Λυγερός
Αναστασία: Πού να καθίσω; Της δείχνει μια κενή καρέκλα. Πώς θέλετε να σας κοιτάζω; Κοιτάζει το βλέμμα του και χαμογελά. Έτσι λοιπόν… Χαμογελάσατε… Μάλλον βρήκα τη θέση μου… Και τι πρέπει να κάνω; Τον κοιτάζει επίμονα. Τίποτα; Μα πώς είναι δυνατόν… Προσπαθεί να παραμείνει σιωπηλή μα όταν βλέπει τον μορφασμό του… Τι έκανα; Πείτε μου… Συγγνώμη αλλά δεν ξέρω τι να κάνω… Συνήθως οι άντρες θέλουν να τους κάνω κάτι αλλά εσείς Περιμένει μια απάντηση. Είστε λοιπόν πράγματι διαφορετικός. Παύση Πρώτη φορά κάποιος μου δίνει σημασία… Είναι παράξενος ο τρόπος που με κοιτάζετε… Σιωπή. Όχι, όχι δεν το λέω για κακό… Εννοούσα… Μακάρι να ήξερα τι εννοώ… Μάλλον εγώ είμαι η περίεργη… Και δεν είπατε τίποτα ακόμα… Αλλά το βλέπω ότι σας στενοχώρησα… Όχι; Πάλι καλά. Παύση. Δεν θα το ήθελα με τίποτα… Μήπως σας ενοχλεί που μιλάω συνεχώς; Σιωπή. Είστε πολύ ευγενικός… ή μάλλον… πώς να το πω… ανθρώπινος, πολύ ανθρώπινος… Είναι η πρώτη φορά που μου δίνουν χρήματα για να μην κάνω τίποτα και να κάθομαι… Αναρωτιέμαι αν σας αρέσω… Ναι ξέρω, το πρόσωπο μου… Όχι; Πάλι χαμογελάσατε. Κάτι σας αρέσει λοιπόν… Πολύ χαίρομαι… Αν δεν καταφέρετε να με κάνετε ωραία μην σας απασχολεί, τουλάχιστον καταφέρατε να με κάνετε ευτυχισμένη… Όχι, αλήθεια το λέω… Σας το υπόσχομαι… Ξέρετε έχει χρόνια να υποσχεθώ το παραμικρό σε κάποιον… Τον ξανά κοιτάζει πιο έντονα ακόμα. Έχετε… Δεν ξέρω πώς να το εκφράσω… Έχετε δει το θάνατο από κοντά… Το νιώθω… Το βλέμμα σας έχει τη νοσταλγία της ζωής. Θα προλάβετε να το τελειώσετε; Κι αν δεν προλάβετε δεν πειράζει… Χαίρομαι ήδη που με βρήκατε και με σκεφτήκατε… Είναι ήδη σημαντικό για μένα… Δεν μπορείτε να φανταστείτε… Μιλάω πολύ… Είναι η αμηχανία μου. Συνήθως δεν λέω τίποτα. Δεν υπάρχει λόγος… Αλλά εσείς ακούτε ακόμα και τη σιωπή μου… Σιωπή. Ναι, ναι αυτό είναι! Το βρήκα επιτέλους… Ακούτε και τη σιωπή των ανθρώπων μέσα στο θόρυβο της κοινωνίας. Πόσο χαίρομαι που υπάρχετε… Όχι, όχι δεν υπερβάλλω… Και δεν λέω ψέματα… Σας παρακαλώ, μη κλαίτε δεν είναι δίκαιο… Το ξέρω ότι πονάτε για μένα. Αλλά θα ζήσω για να μην ξεχάσω. Τώρα ξέρω ότι χάρη σε εσάς θα υπάρχω κι εγώ μέσα στην Ανθρωπότητα. Σιωπή. Ευχαριστώ, κύριε… Ευχαριστώ που υπάρχετε για μένα.