«Να μαθαίνεις να υποφέρεις δίχως να παραπονιέσαι,

να δέχεσαι τον πόνο δίχως αποστροφή

– αυτό μπορεί εύκολα να φέρει σκοτοδίνη.»

Πώς να διαβάσεις αυτή την επιστολή 597

δίχως να αντιλαμβάνεσαι αυτό που ανέχεσαι

δίχως να βλέπεις τις μεταλλαγές σου;

Ο κόσμος είχε ήδη αλλάξει,

τα χρώματα δεν είχαν πια το ίδιο νόημα.

Δεν υπήρχε πια καμία ελπίδα

μα η απελευθέρωση αργούσε.

Σ’ αυτόν τον κοινωνικό εγκλωβισμό

πώς να ζήσεις ανθρωπινά;