«Χθες,
σχεδίασα μια πολύ μεγάλη νυχτοπεταλούδα αρκετά σπάνια,
που την ονομάζουν νεκροκεφαλή,
μ’ εκπληκτικό χρωματισμό,
πολύ αριστοκρατική.
Για να τη ζωγραφίσω,
έπρεπε να τη σκοτώσω,
που ήταν κρίμα
το ζώο ήταν τόσο όμορφο.»

Παρ’ όλη την επιτακτικότητα της δημιουργίας
Ο θάνατος δεν μπορούσε να δικαιώνεται
γιατί η ομορφιά της ύπαρξης
δεν πρέπει να περιορίζεται στο καναβάτσο.
Επιβάλλεται να τη σεβόμαστε
και να παραμένει στην αλήθεια
ειδεμή η ζωγραφική δεν θα ήταν
παρά μόνον θάνατος της ψυχής.
Κι αυτή η ευσυνειδησία του Vincent
ήταν η ανθρώπινη ευφυΐα του.