Οι τοίχοι από εφημερίδες περίμεναν τον άνθρωπο

που αγαπούσε τ’ αγριολούλουδα.

Δεν μιλούσε καθόλου για ν’ ακούει

τη σιωπή του πόνου χωρίς να τη διακόπτει.

Και τα λουλούδια δεν έπαυαν να διαβάζουν

τα γράμματα του Germinal πριν το καλοκαίρι.

Έτσι τα χρώματα κυρίευσαν τους τοίχους

για ν’ αποσπάσουν τους ανθρώπους από την αθλιότητα.

Τα φτερά του γίγαντα απλώθηκαν

για να προσφέρουν ως δώρο την ελευθερία

της τελευταίας θυσίας της ανθρωπότητας

ενός επιβιώσαντος που έγινε θύμα.