Στο Ριζοκάρπασο,
όταν τη ρώτησα τι ήθελε, απάντησε απλά:
«Θέλω μόνο να πεθάνω πριν με ξεχάσουν».
Μα δεν κατάλαβα και με μάτια βουρκωμένα είπε:
«Δε θέλω να με ξεχάσουν ζωντανή.»
«Μα εσύ, αγάπη μου, άντεξες τόσα πολλά.»
«Όλα τα βάσανα του κόσμου δεν είναι τίποτα
όσο σε θυμούνται οι δικοί σου.»
Δε δάκρυσε,
δεν πρόσθεσε τίποτα,
παρά τη σιωπή της.