«Έχω έναν καινούργιο δενδρόκηπο
που είναι το ίδιο ωραίος με τις ροζ ροδακινιές,
βερικοκιές μ’ ένα πολύ απαλό ροζ.
Για την ακρίβεια εργάζομαι πάνω σε μηλιές
λευκοκίτρινου με μυριάδες μαύρα κλωνάρια.
Χρησιμοποιώ υπερβολικά λινά και χρώματα,
μα ευελπιστώ να μην χάσουμε χρήματα για όλ’ αυτά.»

Όλες αυτές οι λεπτομέρειες δεν ήταν αντιληπτές
παρά μόνο από το alter ego σου τον Τhéo
γιατί εκείνος γνώριζε κάθε μια χειρονομία σου.
Δεν είχε ανάγκη να σε κοιτάζει
για να βλέπει την αξία του έργου σου.
Στο εξής είναι οι άνθρωποι του μέλλοντος
που διαβάζουν την αλληλογραφία σου και τις συνθέσεις σου
για να συνειδητοποιήσουν το βάθος της ζωής σου
και τη γεύση των χρωματισμένων λινών.