«Καταλαβαίνεις ότι η φύση αυτής της χώρας του νότου

δεν είναι δυνατό να αποδοθεί με,

για παράδειγμα, την παλέτα του Mauve,

που ανήκει στον Βορρά, κι είν’ αυθεντία

και παραμένει αυθεντία στο γκρι.

Η παλέτα, σήμερα, είναι απολύτως έγχρωμη,

αιθέριο μπλε, πορτοκαλί, ροζ, ζωηρό ερυθρό

κίτρινο πολύ ζωηρό, φωτεινό πράσινο, το κόκκινο θεϊκά φωτεινό, βιολετί.»

Δεν υπήρξες απλώς

ένας Ολλανδός στον Νότο.

Ήξερες ν’ αγαπάς αυτή τη γη του ήλιου

γιατί γνώριζες ήδη τον πόνο

κι εξάλλου καθώς μελετούσες

την αντοχή του χρώματος

στ’ ασάλευτα άνθη

ένιωθες την ανθρωπότητα και τον χρόνο

να κατακλύζουν την ουσία της ύπαρξής σου.

Μόνο εκείνη η δύναμη ήταν ικανή ν’ αντιμετωπίσει

τη λήθη και την αδιαφορία μιας κοινωνίας

που δεν άντεχε τ’ άνθη του κακού

σε τούτη την εποχή της κόλασης δίχως τέλος.