Στο βάζο με τις παπαρούνες

δεν υπήρχε βλέμμα για τον θεατή.

Μόνο εκείνος που ήξερε για τον Vincent

έβλεπε την αλήθεια του κόσμου του.

Εκείνον κοίταζαν οι παπαρούνες

σαν την τριανταφυλλιά του μικρού πρίγκιπα

όταν στεκόταν πάνω από τον ορίζοντα

του παράξενου βάζου του φίλου του.

Δεν ήταν ανάγκη να πεις τίποτα

διότι θα ήταν πια πάντα μαζί σου.

Σαν να σε πρόσεχε το indigo βλέμμα

ενός πανάρχαιου χαμαιλέοντα.