«Πρέπει να ξέρεις

ότι συνεχώς κάνω

πολύπλοκους υπολογισμούς

απ’ όπου προκύπτουν επανωτοί πίνακες

που είναι ίσως ζωγραφισμένοι αστραπιαία

αλλά έχουν επί μακρόν μελετηθεί εκ των προτέρων.

Και γι’ αυτό μπορείς να απαντήσεις,

όταν το κοινό λέει ότι εκείνο έχει φτιαχτεί πολύ γρήγορα,

πως εκείνοι κοίταξαν πολύ γρήγορα.»

Πώς να γίνει πιο σαφής;

Κι ωστόσο η κοινωνία εξακολουθεί τις κριτικές της

δίχως να λογαριάζει τη σκέψη του·

ως εάν ήταν άφωνος.

Ποιος μπορεί ν’ ακούσει την κραυγή της σιωπής;

Ο Τhéo… Δεν υπήρχε παρά μόνον εκείνος.

Τότε δεν απογοητεύεται·

όχι ακόμη τουλάχιστον.

Δεν υπήρχε ωστόσο καμία διέξοδος.

Όμως δεν έψαχνε πια.

Δυστυχώς ήξερε.

Ήταν μόνοι αλλά μαζί

ως την τελευταία ανάσα

όμως θα άντεχαν

ώσπου το έργο να είναι ολοκληρωμένο.