Στο τέλος εκείνης της ημέρας στη Nuenen,

θα μπορούσε να ήσουν μόνη στην άκρη του δάσους

διανύοντας το μονοπάτι του μόχθου

στην αδιαφορία της κοινωνίας.

Στο τέλος εκείνης της ημέρας στη Nuenen,

θα μπορούσε να ήσουν λυπημένη δίπλα στο δέντρο

κοντά στα χρώματα του αλσυλλίου

στην ξεγνοιασιά της καθημερινότητας.

Στο τέλος εκείνης της ημέρας στη Nuenen,

δεν ήσουν ούτε μόνη ούτε λυπημένη

διότι ήξερες ότι ο Vincent

θα σε έβρισκε στον καμβά.