Ο Jean-Jacques ήταν μόνος, μα όχι πολύ.

Ήταν επιλογή ζωής,

μια φιλοσοφία διαφωτισμένη

από κάποιες πεποιθήσεις.

Ο Vincent, ωστόσο, ήταν πολύ μόνος

γι’ αυτό όταν το βλέμμα του

έπεφτε πάνω σ’ ένα ζευγάρι,

έσπευδε να το ζωγραφίσει.

Τίποτα δεν έπρεπε να χαθεί

απ’ αυτή την τόσο σπάνια στιγμή

όπου ένας άντρας και μια γυναίκα

βαδίζουν στο ίδιο μονοπάτι.

Ο Jean-Jacques μελετούσε το ζευγάρι,

ο Vincent τού έδινε χρώμα

κι έτσι οι μοναχικοί διαβάτες

βάδιζαν μαζί από ανθρωπιά.