Στην πελάδα του Πέτρου. Full shot.

Πέτρος

Πότε ήρθες; Medium long shot.

Φώτης

Χθες.

Πέτρος

Έρχεσαι πάντα μια μέρα πριν…

Φώτης

Κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη… Χρόνος. Εδώ λοιπόν είναι η ελευθερία σου;

Πέτρος

Ναι, πάνω στη Λιμνοθάλασσα…

Φώτης

Μαζί σου κι η μοναξιά…

Πέτρος

Η μοναξιά είναι παντού… Απλώς εδώ φαίνεται καλύτερα…

Φώτης

Εδώ οι ψυχές είναι ανοιχτές σαν πληγές.

Πέτρος

Είμαστε στ’ ανοιχτά… Χρόνος. Ξέρεις ακόμα κι οι Μεσολογγίτες που βλέπουν κάθε μέρα τις πελάδες μας δεν μπορούν να νιώσουν…

Φώτης

Το χάδι της θάλασσας. Medium long shot.

Πέτρος

Ναι! Χρόνος. Εσύ, πώς το ξέρεις;

Φώτης

Κάποτε ήμουν κι εγώ εδώ…

Πέτρος

Καλά έλεγε ο Γιάννης… Ο Φώτης χαμογελά δίχως να πει λέξη. Αν δε ζούσα πάνω στη θάλασσα…

Φώτης

Η γη θα σε πλήγωνε…

Πέτρος

Το αίμα που πότισε αυτή τη γη, την έκανε πιο σκληρή κι από το θάνατο… Medium close shot.

Φώτης

Γι’ αυτό τα σπίτια είναι τόσο χαμηλά.

Πέτρος

Ζουν με το αίμα της γης… Κάθε σπίτι θυμάται, ό,τι ξεχνούν οι άνθρωποι.

Φώτης

Κι εσύ εδώ;

Πέτρος

Είμαι μια πέτρα που πλέει πάνω στη θάλασσα… Close up.

Φώτης

Η πέτρα σου είναι αγιασμένη… Medium shot.

Πέτρος

Μπα, μη νομίζεις… Χρόνος. Εδώ με πέταξε η ζωή και με κράτησε το χάδι της θάλασσας.

Φώτης

Τα χάδια του δεσμού…

Πέτρος

Τα δεσμά της ειρήνης..

Flash forward.

Φώτης

Πότε αποφάσισες να καθίσεις σ’ αυτό το μέρος; Medium long shot.

Αθανασία

Δε θυμάμαι πια… Χρόνος. Είναι σαν να γεννήθηκα μ’ αυτήν την απόφαση…

Φώτης

Εδώ, ο κόσμος ξημερώνει…

Αθανασία

Γιατί το λες αυτό;

Φώτης

Διότι οι πρόγονοί μας έκαναν ό,τι έπρεπε.

Αθανασία

Πρέπει να νυχτώσει για να ξημερώσει…

Φώτης

Αυτό το μέρος έδωσε τόσες ψυχές…

Αθανασία

Σίγουρα…

Φώτης

Κάθε επισκέπτης του χρωστά ένα κομμάτι της ψυχής του… Σιωπή. Αυτός ο τόπος έγινε στη φωτιά και στον αγώνα…

Αθανασία

Κι όμως πόσοι είναι αυτοί που βλέπουν μόνο το νερό και την ειρήνη;

Φώτης

Αυτά είναι τα δώρα της θυσίας τους: η θάλασσα της λάβας, ο θάνατος της μάχης..

Αθανασία

Έζησες ποτέ εδώ; Close up.

Φώτης

Πέρασα μια φορά παλιά…

Αθανασία

Μα πότε;

Φώτης

Τους προηγούμενους αιώνες…

Αθανασία

Μιλάς σαν το Γιάννη… Medium close shot.

Φώτης

Ο Γιάννης δε γέρασε ακόμα…

Αθανασία

Δεν ξέρω ποτέ, πότε αστειεύεσαι…

Φώτης

Όλα είναι ένα ψέμα… Close up.

Αθανασία

Μα φαίνονται τόσο πραγματικά…

Φώτης

Μόνο οι σκέψεις είναι αληθινές και δεν ανήκουν μόνο σ’ ένα αιώνα… Medium shot.

Αθανασία

Ένας ολόκληρος κόσμος ζει μέσα σου…

Φώτης

Δεν υπάρχει άλλος…

Αθανασία

Γιατί νιώθω ότι μας ξέρεις από παλιά;

Φώτης

Τα νιάτα σου βουτήχτηκαν μέσα στη Λιμνοθάλασσα… Η λιμνίτσα του ωκεανού…

Αθανασία

Ο κόσμος σου είναι μια πληγή…

Φώτης

Οι πληγές σας είναι ο κόσμος μου…

Αθανασία

Πόσα δάκρυα για ένα χάδι; Close up.

Φώτης

Όσες φωτιές θέλει μια θάλασσα για ν’ ανάψει…

Αθανασία

Ο κόσμος είναι μια πελάδα πάνω στον ωκεανό σου… Flash forward. Τέλος.