– Δεν είχατε πει ότι θα γράφατε περισσότερα;

– Βεβαίως!

– Μα τότε, τι περιμένετε ακριβώς;

– Την κατάλληλη στιγμή!

– Και πότε θα γίνει αυτή;

– Μάλλον το καλοκαίρι…

– Νομίζετε ότι οι αντοχές μου είναι άπειρες;

– Σίγουρα όχι…

– Όταν κάνετε έτσι…

– Μα, δεν έκανα τίποτα!

– Αυτό είναι το πρόβλημα.

– Θα μπορούσα να μιλήσω για τον Χάρη…

– Για το Χάρη; Τι έγινε;

– Ξέρει για τον παράδεισο.

– Δεν καταλαβαίνω.

– Θυμάσαι την ετικέτα του κρασιού;

– Όχι με ακρίβεια.

– Κρίμα.

– Δεν θα πείτε τίποτα άλλο;

– Έχει ωραία γεύση…

– Το κρασί;

– Όχι, ο παράδεισος.

– Μη μου πείτε πως…

– Όχι, δεν πήγα ακόμα.

– Προβλέπεται σύντομα;

– Εξαρτάται από το χρόνο.

– Μα, μιλάτε σοβαρά τώρα;

– Δεν νομίζω να γέλασα…

– Μα, εσείς δεν γελάτε ακόμα και σε κωμωδία.

– Δεν χαμογέλασα πάντως.

– Κι αυτό σημαίνει;

– Ότι θα πάμε να δούμε το Χάρη.

– Επιτέλους!